kaç gündür ha yazdım ha yazacağım derken bir türlü varamadım satırların başına. Ama yine öyle bir vurgun yedik ki tekrar döndük hüsran ufkuna
Haftasonu Sakarya sendromu, hüzün, hicran çığlıkları ve pişmanlık sanırım 3 esas kelime bu şehre dair not düşeceğim.
ne yaşarsa yaşasın bir cesaret gösterir insan ve yüzleşmek ister maziyle. ama bu cesaret çözüm değildir hüzne. hatta mayada melankoli varsa rengarenk bir resim dahi siyah beyaz görünür göze.
işte bu sahnede yüzünde sahte bir tebessüm, dudaklarında eğreti bir kahkaha.
çünkü kalbin henüz mutmain değil anı yaşamak için, onun atışı anıları yaşamak ister gibi...
aslında herşey birbirine geçmiş. geçmiş ve gelecek arasında arafta asılı kalmak gibi...
gönül pek dinlemese de akıl der ki hak edene hak ettiği emeği sevgiyi vermek gerek. yoksa bu yürek daha çok incinecek.
Ey Rabbim Sen bizi Hüseyni Makamlardaki ezgilerden uzak kıl.
Sen bizi Muhammedi Aşklara müptela kıl.
Sen bizi şükürsüz eyleme. şükürsüz eyleme....
http://www.dailymotion.com/video/xbez3_muzeyyen-senar-benzemez-kimse-sana_music
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder